Yaprakların izinsiz firar ettiği sonbaharımda
yakamozların son yolladığı mektupta
yüreğimde kopan fırtınalarından habersiz
umut ışıklarının bekçisi
gözdeliğinin gözü sunuldu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?