Yüreğimin götürdüğü yere gittim Bedelini ben ödedim….
Yaşadıklarımdan değil yaşayamadıklarımdan pişman oldum;
Gülen ve mutlu insanlar düşledim çevremde
Yaşama belki pembe değil ama en azından bembeyaz bakabilmeliydi insanlar...
Çıkarsız sevmeliydi birbirlerini. Dostluklar ve aşklar doyasıya yaşanmalıydı!
Dokunmak istediğinde dokunmaya korkan, yanında özlem duyan,
Ömründen ömür almak yerine, ömür veren, çıplak tenlerde bile bir tek dokunuşla sevmeliydi aşıklar.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta