Kendimi hiç bu kadar,
Saf bilmezdim,amma,
Anladım,bu yaşıma kadar,
Hiç bir şey öğrenememişim.
Serde erkeklik var ya;
Sıktım mı yumruklarımı,
Şişirdim mi pazularımı,
Dünyayı yenmeye hazır,
Dünyayla savaşmaya can atan,
Yeni bir dünya kurmak için,
Mutluluk cennetini,yeniden,
Yeniden yaratmak için,
Her şeye,her güce karşı savaşmaya,
İmanımda,inancımda yeterdi.
Ama; bir güzelin tek sözüne,
Nasılda? Saf,saf kanmışım?
Böylesine saflığın,ben bile,
Olabileceğine inanmazdım,
İşte önünüzde duruyorum dostlar,
Bakın bana,o saf Koca Adama,
Yine de saflığımdan mutluyum,
Böyle saf bir Koca Adam olarak,
Saf bir yürekle hemde,
Saf ve tertemiz aşkın eline,
Bırakmıştım tamamiyle kendimi,
Dilerim saflığım benim,
Aptallığım olmamıştır ‘’O’’na
Belki de şimdi arkadaşlarıyla,
Alay da ediyordur,saflığımla,
Ne olursa olsun,inan güzelim bana,
Ne yaparsan yap,ne söylersen söyle,
Vallah kızmıyorum yinede sana.
Kayıt Tarihi : 13.12.2003 23:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)