Bu Sen Misin Şiiri - Muhammed Yağmur

bu sen misin
göz göze gelince sustuğum
adını her duyduğumda
göğsümde bir sızıyla durduğum

bu sen misin
yüzünü hatırlayıp uykusuz kaldığım
bir gülüşüne bütün şehirleri unuttuğum
ama şimdi en kalabalık yalnızlığım

bu sen misin
bir zamanlar dua gibi ettiğim
şimdi anınca dudağımda yarım kalan
kendi içime gömdüğüm en derin kelimem

bu sen misin
bana ait olmayışını bile sevdiğim
başkasının hayatında gülüşünle var olduğun
ama ben de her şeye rağmen kaldığın

bu sen misin
geceler boyu yazdığım şiirlerdeki
bir harfi eksik kaldığında
bütün anlamı yitiren hece misali

bu sen misin
artık sokaklarını bilmediğim bir şehir gibi
bir yerlerde varsın ama ben yoksun
ve bu eksiklik, her şeyden çok dokunuyor içime

bu sen misin
sana benzettiklerimi sevmekten yoruldum
sana hiç benzemeyen günlere uyanmaktan
ve seni hâlâ sevmeye devam etmekten kırıldım