Bu şehirde hava zamansız kopar.
Yağmur sanki bardaktan boşanır.
Aşağıda sel olur, dereler taşar,
Ejderha olur dere, denize koşar.
Varoşlarındaysa bu şehrin,
El kadar bebem,
Bir damla su için ağlar.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta