Ey Sultanım Abdülhamid! Kalk da bak,
İsyanda, Osmanlı’ya ait toprak.
Huzurundan kovduğun yahudiler,
Doymak bilmiyor, dünyayı yutacak.
Bu nasıl zillet; bu nasıl yaşamak?
Bir tek yaptığımız, ağlayıp bakmak.
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta