Ey Sultanım Abdülhamid! Kalk da bak,
İsyanda, Osmanlı’ya ait toprak.
Huzurundan kovduğun yahudiler,
Doymak bilmiyor, dünyayı yutacak.
Bu nasıl zillet; bu nasıl yaşamak?
Bir tek yaptığımız, ağlayıp bakmak.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta