Seninle sensizlik içiyor hergünüm,
Beyhude geçiyor gençlik günlerim.
Bir yürekte, Bin kahır,
Beni seninle sensiz bırakan kadere, bilmem ki ne diyeyim...!
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Evet sevgili şair, asırlardır şairlerin hep şikayet ettiği kader veya felek.... Seninle sensiz bırakan tabiri iç yakıcı tabiki.. Bu ayrılık değil, gurbet hasreti değil, elinin erişebileceği uzaklıkta olupta erişememek... Araya kendiliğinden mesafe oluşması...En acısı bu sanırım...Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta