Bu sahile mêcâl yetmez,ey sırrı Sûphanım
Aç sine-i bahrını, cêmâle gelsin sübyânın,
Bu mahile ecel yetmez,ey mir-i gûfranım-
Sil sine-i kahrını,kêmâle,gelsin mihmanın.
mahile: düşünmeye sebebiyet veren işaret,
sûbyan: bulûğa ermememiş saf günahsız kişi,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Kıymetli Dost..
Emelinize nail olmanız dileğimle...
Kutlarım..
Selamlar.
Mahile oldunuz ama mir olamadınız..
Ögüt dolu siirinizi kutlarim Üstad...
Yürekte sevgi barindiran her insan ic huzuruna ulasabilir....hersey insanin kendisinde baslar ve biter
Saygiyla selamliyorum hocam
Bir gün,insan kendinden kurtulduğu zaman,sırlar ortaya çıkar,ne ecel yeter konuşmak için,ne hal kalır...Kalan, sadece kaptan ve ruhtur...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta