Bir kere doğduysan, Bu hayat yükünü omuzladıysan.. bir düşünmeden ağlamadan... bu keder biter mi? Bir kere emanet canda, Ruhun aklın vicdanın buluşmuşsa, Sevmeden sevilmeden kalp kırmadan, Bu keder biter mi? Bir kere büyüdün artık. Fikrin kişiliğin aklın harç olmuşsa,doğruları yalnış , yanlışların doğru olduğu görmeden. Bu keder biter mi. Bir yaşlandın artık. Evlenip çoğalıp aile olduysan. Geçimi anne babayı anlamadan. Bu keder biter mi? İsa Mehmet oğlu olalı.. 13 yaşında yetim kalalı. Öksüzlüğü yetimliği anlamadan .bu
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
