Zayıflığıma basan koca sütunlar ağırlığı altında kımıldadım çarparak
Günlerimde işlek olmayan yolumun toprak örtüsünü eşeleyen emeğe.
Gücenmeden ilerleyen cılızlığıma zeytin taneleri serpiştirdim sabah sabah.
Sofraya uzanamayan aciz bir çocuk bünyesiyle gördüğüm yıpranma
Güneşi giydiren parmakların sonradan yoruma bulanmış haline içerlemedir aslında.
Sonralar yuta yuta serpilen gizlerle çitelenen kelimeler döktüm içeriye ve bu inanılmaz!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta