Bu hayatta herkes kendi hikayesini yazar, Henry.
Kalemin içine hangi mürekkebi koyarsan, onunla akıtırsın kelamını.
Izdırabı bol bir yaşamın sıkışmışlığını soluyunca, acıların nefesini kesince, nefes kesen kelimeler dökülür bembeyaz bir kağıdın bahtı kara yazısına.
Kelimelerin canını acıtır okudukça.
Yazan sensin, okuyan sen, yaşayan sen.
Kelimelerin bir ucunda sen, diğer ucunda düşlerin
Cümle sonlarında ki tarifsiz düşüşlerin
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta