Bu Gönül Şiiri - Kalemin Hüznü

Ezelden beridir hasretinle,Yanar bu Gönül.
Sensizliğin hicranıyla,kanar bu gönül.
Herkeste herseyde seni Ararım.
Bir lahza gülüşüne,Kurban bu gönül...

Aşkının iştiyakıy'la çöllere düşsem,
Serap gibi Cemalini görür bu gönül,
Susuzluktan dilim, damağım kuruyup,
Hasretini kana kana içer bu gönül,

Ah edip içimi dağlara Döksem,
Yokluğunun firakıyla inler bu gönül,
Dermanim tükenip,Benzim sararıp,
Her mevsim ölümü yaşar bu gönül,

Secdeye gidip Hakkın huzuruna varıp
Seni Rabbinden diler bu gönül,
Aşkı'nın ateşinde yanıp kavrulup
Maşukun vuslatını umar bu gönül
Kavuşma ümidiyle yaşar bu gönül