Burcu, burcu sevda yüklü olsun da,
Mümkün mü dermesin şu deli gönül?
Hasretin korunda avutulsun da,
Mümkün mü yanmasın şu deli gönül?
İnsandır insanı yüreklendiren,
Başarmak istersen gayende diren..
Nedir beni böyle alevlendiren,
Mümkün mü sormasın şu deli gönül?
Bu yürek adanmış birçok diyete;
Sevgiye, dostluğa, samimiyete;
Gerçeğe, mertliğe, iyi niyete;
Mümkün mü tapmasın şu deli gönül?
Her nedense, deli dolu eser de,
Gün olur kendine dahi küser de,
Hakkın ve hukukun bittiği yerde,
Mümkün mü taşmasın şu deli gönül?
YAŞ der ki; bu gönül sevdalı gayrı;
Bu gönül vefalı, edalı gayrı;
Bu gönül şelâle misali gayrı;
Mümkün mü coşmasın şu deli gönül?
16.07.1978
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 10.9.2014 20:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!