Bursa/ 8 Eylül, Bir Sonbahar Akşamı
Vakit; doludizgin pişman olma vakti. Tesadüf müydü gecenin boğuk kokusu sanki? Öyle kapanası geliyor ki insanın, ayaklarına yorgun yorgun.
Bu gece vakit; seni kucaklama vakti. Bu gece ağlamalı semâ, dönmelisin belki. Öyle öpesi gelir ki insanın, dudaklarından buram buram.
Bu gece vakit; seninle hayal kurma vakti. Şu kahrolası pişmanlık üzerimden gitmez ki. Öyle hayaller ısmarlayası gelir ki insanın, gözlerinden bucak bucak.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta