Bursa/ 8 Eylül, Bir Sonbahar Akşamı
Vakit; doludizgin pişman olma vakti. Tesadüf müydü gecenin boğuk kokusu sanki? Öyle kapanası geliyor ki insanın, ayaklarına yorgun yorgun.
Bu gece vakit; seni kucaklama vakti. Bu gece ağlamalı semâ, dönmelisin belki. Öyle öpesi gelir ki insanın, dudaklarından buram buram.
Bu gece vakit; seninle hayal kurma vakti. Şu kahrolası pişmanlık üzerimden gitmez ki. Öyle hayaller ısmarlayası gelir ki insanın, gözlerinden bucak bucak.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta