Bütün düşlerimi gördüm...
Her sabah, yüzümü yık-arken lavaboya,
Toza dumana bulanıyor perde.
‘Son’ hiçbir dilde anlamımı bulamıyor.
Yalın akıl bütünlediğim parça parça görüntüler,
Yalın günlerin çokluğunda, uzunluğunda bir de
Yakın olanaksızlığın hüznünden bile kaçırıyor gözlerimi.
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Son denilen sey, ilk adimi atmanin cigligi olsa gerek..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta