BU GECE;
Gönlümü karanlıklara gömüverdin.
Senin için yanıp tutuşurken,
Beni acılarda bırakıverdin.
Daha son nefesimi vermeden,
Beni mezara koyuverdin.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
