Bu Gece Şiiri - Mahmut Buğrul

Güneş ufukta, battı batacak,
Şehir ışıklarını, yaktı yakacak.
Hayalin gözlerimde farklı çıkacak,
Bir türlü bitmeyecek sezdim bu gece.

Akşamın karanlığı odama çöker,
Karanlıklar beni içine çeker,
Akşamın ardından hep gece çıkar,
Karanlığın elinden bezdim bu gece.

Sıra sıra hayaller tam karşıma dizildi,
Yıldızlarla resmin gökyüzüne çizildi,
Uzattığım ellerim bağlanmadan çözüldü,
Hayal alemlerinde gezdim bu gece.

Yabancı ve uzak kaldı bana eğlence,
Uykusuz ve uzun oldu hergün her gece,
Bunların her biri birer bilmece,
Sırıl sıklam aşığım çözdüm bu gece.

Sana sensizliği anlatabilsem,
Şu göz yaşlarımı bir anda silsem,
Ağlamaya son verip birazda gülsem,
Damlaları yanağıma dizdim bu gece.

Şu halimden habersiz kaldığın için,
Sen her gece uykuya daldığın için,
Cemalini hayalime saldığın için,
Ah edip, sitem edip, kızdım bu gece.

Bitmedi bu gece bitmiyor eyvah!
Gelmek istemezmi yoksa bu gün, bu sabah?
Kendi canıma kıymak olsa da günah,
Mezarımı yollarına kazdım bu gece.

Böyle uzak, böyle ayrı kaldıkça senden,
Kimseler hiçbir medet ummasın benden.
Canım çıkmasa da hayır gelmez bedenden,
Mezar taşıma tarih çizdim bu gece.

Geceler deniz oldu, sabahlar sahil,
Gemiler hariç oldu çırpınış dahil.
Veririm de canımı almaz azrail,
Sahile varmak için yüzdüm bu gece.

Sevginin sıcaklığı iner gönlüme,
Nasıl sığar bunca acı kısa ömrüme?
Seviyorum diye kızdım kendime,
İnciterek gururumu ezdim bu gece.

İkimizi düşünerek hayale daldım,
Senin için çevremden uzakta kaldım.
Ne idim ben eskiden şimdi ne oldum?
Çevremdeki yakınları üzdüm bu gece.

Yaşadığım geceleri gözetleyerek,
Sırrı ve sessizliği azâd ederek,
Kısa bir şekilde özetleyerek,
Açık ve net olarak yazdım bu gece.

Haykırdım çektiğimi duysunlar diye,
''Sakın sevme'' öğüdüne uysunlar diye,
Sevgi ne demek, bana sorsunlar diye,
Gecelerin sessizliğini bozdum bu gece.

Çeksemde bu acıyı, seviyorum ben,
Dönüp, dolaşıp, sana geliyorum ben.
Bitmeyecek bu sevgi biliyorum ben,
İçmeden sarhoş olup sızdım bu gece.

05.08.1999
Gölbaşı