Bu Elin Biricik Maralı Şiiri - Kasım Kob ...

Aman aman yandığım, o cam gibi ferine,
Aklım firar ediyor, yan yan süzüşüne,
Pabuçları yepyeni, hele şu güzelliğine,
Elbisesi çiçekli, ibrişimi de belinde.
*
Elindeki bakırda, ayranı pek köpüklü,
Sırma sırma zülüflü, seni hangi soylu büyüttü?
Adın ne diye sordum, sanki etrafı bürüdü,
Tülbendini yan takmış, pek alımlı o duruşu.
*
Nokta nokta gamzesi, o al al yanağında,
Bilekleri burmalı, testi durur omzunda,
Sürme çekmiş izine, hilal sanki kaşında,
Tavşan gibi ürkek kaçışı, ziyandı valla canlara.
*
Sinesindeki oyaya, iğneler işlemez gibi,
O sedef tenin altında, dudakları vişne gibi,
Abovv bu ne yakıcılık, sanki kalbime ateş gibi,
O entarinin kumaşı, tüketti tüm takatimi.
*
Anası çörek pişirir, çömelmiş sedirine,
Babası bal şerbeti ister, sevgi dolmuş içine,
Uzaktan uzağa seyrettim, o yaylanın biriciğini,
Sanki lokma tatlısı, sözlerinin dökülüşü.
*
Bozkırdan mı gelmektesin, böyle nazlı nazlı,
Tenin fesleğen kokulu, huyun mu pek cazlı,
O narin gövden sallanır, benzer taze bir filize,
Asalet okunur yüzünden, soylu olacak bu kızcağız.
*
Hele bir dur da laflayak, felek kararmaz billahi,
Mahcubiyetten kaçıyorsun, benden öteye doğru,
Kız nişanlın var mıdır, yüreğinde bir sevda sahibi,
Ben sana ağabey olayım, sen bana bir can yoldaşı.
*
Derim ki dermansız fakirim, bu elin biricik maralı,
Cıvıl cıvıl lisanı, söylüyor sanki bir şarkıyı,
Böyle bir dilber görmedim, cihanı arşınlayalı,
Takat komadı bende, nasıl tırmanırım bu bayırı?