Bu dünyamı dar ettin, yürüdüğüm sokaklar artık bana yabancı, göğüm daraldı soluk alırken; her adımımda bir anı, her anıda bir sızı, dudaklarımda bekleyen suskunluğun ağırlığıyla ilerliyorum.
Bu dünyamı dar ettin, gece lambalarının bile bana küstüğü bir şehirdeyim; yıldızlarımı sayamıyorum çünkü hepsi seninle kayboldu, karanlık bir yağmur gibi içime işleyen pişmanlıkla ıslanıyorum.
Bu dünyamı dar ettin, nefesim daraldı hasretin kıskacında, kalbim her vuruşta daha derin bir yara açıyor; zamanın bile acısını hissettirir hale geldi bu yalnızlık, saatler bile suskun ağlıyor.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta