Kıskandırmaya çalışıyorlar,
Beni herkes gibi sanıyorlar,
Ama farkımı anladıklarında,
Çok geç kalmış oluyorlar.
Ben kimsenin artığıyla uğraşamam,
İlk ve son olmadığım sürece duramam,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta