Bu devran kendince işleyen çark sahibi,
Dişlerinin arasına çeker her fırsatta bu garibi,
Ezercesine hoyrat sıkıntılarla, imtihan eder gibi,
Direndikçe daha ağır musibetlerle temizlenir kalbi.
Tövbe hırkasıyla büründüm, kapalı her yanım,
Bir elim sema da, diğeri yer de döndürülmekteyim,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta