Doğmadı güneş pencereme yastayım kendimce
O bir üstad'dı yaşıyordu her zaman gönüllerce
Gayesi vardı şiire sevdalıydı kaderince
Ancak sessiz ve sedasız gittibu gece
Nafile dostlar artık yok aramızda şiirce
Üzülmesin sevdikleri dualar okunur kabrinde
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
