Dağlar aşındı, yüreğimdeki kor sönmedi,
Bu aşk başka, çaresiz bir türkü gibi dilimde.
Toprağın karası, güneşin alnı gibi kavrulur,
Bir yaralı keklik sesinde saklı kalan.
Hüznüm mü? O da bir çiçek, açar gece yarıları,
Karanlığın en kuytusunda, yıldızlara inat.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta