Bozkurtları Sal Meydana Şiiri - Veysel S ...

Karlı dağı çakal basmış,
Doruğuna bayrak asmış,
Sağa sola ölüm kusmuş,
Çek kılıcı dal meydana!

Şom ağızla yermek olmaz.
Kalleş baskın vermek olmaz.
İt inine girmek olmaz.
Yiğit isen gel meydana!

Tekbir sesleri gürlesin,
Eğri Kılınçlar parlasın;
Yağız atlarım fırlasın;
Şimşek saçsın nal meydana!

Besbellidir niyet kötü,
Salya saçan kuduz iti,
Af eylemek yoktur kati;
Vur başından çal meydana!

Kafir şaşkın baka dursun.
Kaçıp taşa çıka dursu.
Oluk oluk aka dursun,
Hain kanı sel meydana!

Yarden ve serden geçilsin.
Fedai andı içilsin.
Dört bir tarafa saçılsın,
Kele bacak kol meydana!

Ağır topuzlar tartılsın,
Erliği varsa kurtulsun,
Menfur ağız yırtılsın,
Pestil olsun dil meydana!

Pulat yaylarım gerilsin
İster ki aman verilsin.
Hasır misali serilsin,
Sırtındaki çul meydana!

Tunç sineler çizilsin,
Kafirin başı ezilsin,
Kavi pusatlar çözülsün,
Vurun çıksın mal meydana!

Kafirlere vermen aman,
Hiç birini diri koman,
Yakın, sarsın kara duman;
Perde çeksin kül meydana!

İt anaları ağlasın.
Hain bağrını dağlasın.
Kara yaşmaklar bağlasın.
Yasa gelsin dul meydana!

Zırh delmelidir, okuyla,
Ağaç sökmeli köyüyle,
Gayret verip yüz akıyla,
Çıkmalıdır kul meydana!

Başı sağsa Türk Milleti,
Feda alpın kanı eti,
Kutlu Şahadet Şerbeti,
Bizde gelir bal meydana!

Kalmaz kavgamız yarım.
Bu savaşta ben de varım,
Kazın dağlara mezarım.
Açın gelem yol meydana!

Tatarların atı yelsin,
Sivri kargı göğü delsin.
Utku muştuları gelsin,
Hublar saçsın gül meydana!

Veysel Soysal geldi çağı;
Yansın savaşın çırağı,
Türk başbuğu, Türkmen Beği!
Bozkurtları sal meydana!