Bozkırın boz otları, boz tepeleri sararak,
Sinemden çıkan okları bağrında saklardı,
Rüzgârın nefesini dünyaya koklatarak,
Katılaşmış yüreklere, sevgi saçardı.
Taşlar haykırır ekinlerin arasından dağlara,
Firik olmuş düz ova, boydan boya;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta