Seher vakti yer ve gök inler aşk ile.
Cümle mahlukat gelirler dile.
Zifiri karanlıktaki kör karınca bile.
Allah'ı anar, ben anamadım.
Ağaçlar sızlar aşkın nârından.
Gökyüzü gözyaşı döker efkârından.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta