bir cadde
birkaç insan
ve binlerce telaş
yorgun dolaşıp durmak
sürüklenmek
ayrılıklarla
umutlarla
gözümde parıltılar dolanır
zaman gelir dağların doruklarındayım
bazen de denizin delirmen maviliğinde
kendimden söz ederken
alevlenir içim
tutuşur umutlar
tutuşur ayrılıklar
geceler bitmezcesine
kaplar her yanımı
gözümde kupkuru yaş mı ne
gök yüzünde bir yıldız bir ben
şaşkın ve esrik
geceler uzun diyorum
çekilmiyor kahır
dalıp gitme be gönül
sabaha vakit çok yakın
çook yakın…
Şubat 1981 Artvin
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta