ıssızlığının büyüsünde biriken barajım,
kendimi aşamadığım.
yörüngelerimden sapan duygular,
boşluğunda tanımlayamadığım.
gönül sarayımı doldurdun,
taçlandıramadığım.
şarkılarını dinledim,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta