Samimiyeti olmayan bir selamı versen ne olur,
Boş sözler caddeleri kirleten çöpler gibidir,
Savrulur durur zihinlerin bilinmezliklerinde,
Bekler durursun bir rüzgâr alıp götürsün diye.
Söylenmiş ama hissedilmemiş her kelime,
Bir yankı gibi düşer kalbin ıssız çölüne.
Ne gölge verir insana ne de serinlik,
Yalnızca kurutur içindeki sevgiyi.
Bir çift göz bile yeter bazen anlamaya,
Ama bir yürek gerek suskunluğu duymaya.
Söz değil, niyet dokunur insana,
Ve en güzel selam, gönülden olandır aslında.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 28.1.2025 20:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!