boş hayaldi o
yitti gitti düşüncelerimden
sigaraydım onun elindeki
söndürdü beni kendi derim üzerinde
söndüremedi hiç, hiç sönmem ben
yanıoyordum hala elinde
o bana bakmadan çöpe boşalttı
düştüm bende hiç ses çıkaramadan
sesim filtremden geçmedi
geçemedi sesim, emdiler sesimi
düştüm hala yanarken ben
anlamadın sen yandığımı
attın yere elini yakmadan ben
yakamadım elini,
birşey hissettiremedim sana
biteceğim belliydi ama senin elindeydim
değerlendiremedin son kalıntımı
değerlendiremedim bende zamanı
zamanı geldiğinde bitmek yerine
çok hızlı yandım, çok çabuk içirttim kendimi
her tütünüm yandı benim
sen yaktın hepsini, beni mazoşistliğimle
yaktın hepsini sen, acıyı en isterken ben
istemedende olsa isteyemedim ben seni
dönemedim tekrar parmaklarının arasına
düşerken ben,
kıvılcımlarımı boşluğu aydınlatmak için kullandım
yapamadım, dönemedim dudaklarına
çekmen için birkez daha
dileyemedim allahtan, kendi elimle kendimi söndürmeyi...
Kayıt Tarihi : 11.6.2004 02:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!