Boş Gidiş Şiiri - Kasım Kobakçı

Bu zalim vaktin boş gidişi,
Yalnız bir çobana döndürdü beni,
Gözlerinin ters yönlü bakışı,
Dostumdan düşman yarattı beni.
*
Tan vakti rüzgarı kötü haber getirdi,
Gözyaşım düşmanımı sevindirdi,
Şiddetli rüzgar tozu dumana kattı,
Tanımsız bir savurmaya çevirdi beni.
*
Doğruları bilip de gizle dediler,
Çöllerdeki Mecnunlar gibi gezmeler,
Cehalet köküme kast etti derler,
Uçsuz bucaksız bir orman etti beni.
*
İnkarın küreği, küfrün kazması,
Haksızın darbesi, gücün ezmesi,
Limansız denizin beklenmedik azması,
Rotasız bir kaptan etti beni.
*
Kalbim düşman derken gözüm dost derken,
Bulut gürleyip rüzgar es derken,
Biri konuş derken, biri sus derken,
Düşünen bir hayvana döndürdü beni.
*
Ozan der ki bu zorlu zaman kötü döndü,
Kalleş dönse gam yemezdim mert döndü,
Rakip güçlü geldi, hakem arkasını döndü,
Mağlup bir güreşçiye çevirdi beni.