Bolca Kan Biraz Su Şiiri - Kenan Kara

Sana odalar dolusu katlanacak düş bırakıyorum
Boğazdan geçemeyen, yardımına muhtaç şilepleri
Denizlere sığmayan ters akıntıları
Dizginlenemeyen rüzgarları bırakıyorum
Bir çare ararken bütün bunlara
Sana ilk kez baktığım Haziran günlerine inat
Şeb-i Yelda karamsarlığı çöker üzerine
Üst üste yığılmış atlılar az ileride
Kanlarıyla sular kara toprağı
Hancının elinde bir kırba su
Önünde bir bahçe dolusu sevdiğin çiçekler
Çaresizce bekler eski haziran yağmurlarını

Kış başladı sonunda
Nergislerin bir daha hiç açmayacak
Zaman kadar mekan da ıssız olacak uzun bir süre daha
Her canlı kendi derdinde
Avcılar kuşların peşinde
Gittikçe soluklaşan ayak seslerin
Hayat dolu bir resmin tam ortasından koparıp
En derin uçurumların başına bırakır beni
Uzaklığına bile razıyım demiştim
Ne büyük yanılgı
Bütün izlerini kaybedince anladım
Faryadım en vahşi yırtıcıların kalbine ulaştı
Neye tutunmaya çalıştıysam
Bir hayır da görmedim
Yokluğunda ilkin onlar düştü

28.01.23