Hani, sizin caddede bir çocuk var,
Kara – kuru, cansız bir şey.
Hani kimi simit satar, bağırır acı acı…
Dökmez kimi de hiç dil,
Sessiz sakin
Uzatır bir köşeden size kağıt mendil!
Belki de bir çıraktır,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Hocam böylesi ilğinç konuları nerden buluyorsunuz???? şiiriniz başlanğıç ve bitiş şekliyle harika bir şiir... Şiir biraz kısa olmuş amma......;)))))) saygı ve selamlarımla... tam not...............
'böğürtlen çocuk' tabiri çok hoş be yaw..
ben bu hikayeyi tanıyorum...kara kuru çelimsiz,finike'nin bunlar!
...................................................
Sabah, akşam pırıl pırıl giysili,
Bakışları ışık ışık gelir geçer,
Gülüşerek önümden öğrenciler.
Soğuktan değil, içim titrer,
Arkalarından bakarken.
Bir tablo canlanıverir
Gözlerimin önünde
Başlarına öğretmen olmuşum,
Yazmışım kara tahtaya:
Okuyun çocuklar,
Düşmeyin sağa sola,
Girmesin başınız belaya,
Çalışmak zorunda kalmasın,
İtilip kakılmasın,
Sevilsin,korunsun,okusun,
Tüm çocuklar,mutlu olsun...
........................................
Anlamlı ve anlatımı olağanüstü güzel.
ahenkli,okumayı sevdiren
menzili maksuduna aheste aheste
ulaşmış oldukça uzun soluklu bir serbest.
Emeğinize ve yüreğinize sağlık efendim.
çok çok güzeldi.TEBRİKEDİYORUM...
...............HALİLŞAKİR
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta