Derinlikleri seçmiştim tüm denizler ötesi,
Kıpırtısız, durgun bir dinginlik,
Ve mavinin her tonunu sunar sanarak...
Bir gün batımında,
Dalgaların çağrısını duydum birden,
Ve tayfın farklı bir noktasında,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta