Bizler Dosttuk Şiiri - Gültekin Fırıncı

bizler dostuk ayirildik
dort arkadstik
birimiz cilginlik
yapmayi severdi
adi FERHAT di
mangal gibi yuregi vardi
kaldirdimi elini
iki kisiyi birden yigardi.
(oy ferhat, can ferhat, can aldin can verdin ugruna.)
bizler dostuk ayirildik
birimiz duygusaldi
adi DERYA ydi
icimizden birine
en kucuk bir sey olsa
uzulup aglardi
cok iyi hat irlarim
bir gun karinciya basti diye
iki saat agladini.
(oy derya, can derya, hep aglayip durdun dustun mahbusa.)
bizler dostuk ayirildik
otekimiz sevdaliydi
adi SERHAT
vatan aski vardi kalbinde
sevdaliydi topraga
olume siirt kosardi
bucaksiz daglar ugruna.
(oy sehat, can serhat, ulastin en sonunda vatan topragina.)
bizler dostuk ayirildik
bide ben vardim
adim FIRAT, dicle, zilan
yeri geldiginde semayim
bedenimi korkusuzca verecek
zamani geldimi agitim
daglari korkusuzca delecek
(oy firat, can firat yere goge sigmadin gittin surgune.)
bizler dostuk ayirildik
birimiz toprakta
birimiz mahpusta
otekimiz dagda
bende surgunde
bizler dostuk ayrildik
(onlar dostu ayirildilar, vatan ugruna, bedenlerini hic saydilar kurdisatan ugruna.)