İnsan, yaşadığı şehre küser mi hiç?
Biz küstük işte.Bizim çocuklarla beraber
Hiç barışmamacasına hem de
And içtik bu şehre yenilmemeye.
Bizim çocuklar başkaydı
Benzemiyordu; bu şehrin insanlarına
Bizim çocuklar sanki rüyaydı
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta