Bizi Bize Getir Şiiri - Yasemin Ünlü 2

🕊 bizi bize getir 🕊

“Eksilen yerden sızar ışık,
oradan doğar şiir.”

beni hiç olmamış gibi unut
sonra . . .
yepyeni hatırla
🕊
yârin gözleri
bir seher vakti olsa
ufkum bahara dönerdi belki
ömrüme mühürlü kehanetleri kırar
harflerin boynunu bükerdim
suskunluğu kutsanmış kentlerde
sessizliğe kadeh kaldırırdım

unuttuğum defterlerin
dönecek bir ismi bile yok
ama
adını
miskle kalbime kazırım
🕊
vuslata gem vuranı taşlarım
kırık aynalarda çoğaltırım yüzünü
bekleyenler kazansın isterim
bütün terk edilişleri

ab-ı hayat
çağlasın nehirlerce
sevdanın meşkini
saklasın yüreğinde

bir çiçek gibi
göğsünde
aşklar açsın
karanlığa inat
🕊
beklemek . . .
her bekleyişin şiirleşmesi
her kelimenin duvara asılması gibi
aşk cümlelerini mühürlü sandıklara saklamak gibi

sözcüklerin derinliğini
gözaltlarına yerleştirirken
uzun uzun susmak

bir bilge kavuşmalar vaadetsin
aşkın yükünü taşıyanlara, kahırdan da olsa...
🕊
her cümleyi
ipten indirmek
her şeyini kaybeden bir idamlık gibi
kahırdan da ağırdır unutma!

gölge susturunca rüzgârı,
hüznün sesi silindi.
yıldızsız gecelerin göğü,
bana bir yudum daha yalnızlık içirdi.
ant olsun göğe
sükûtları ekleyeceğim

göreceğim
göreceksin
görecekler

sensiz geçen geceleri
kurşuna dizeceğim
🕊
yıkılacak
sahte hakikatlerin sefası

kaybetmeye niyetim yok
dünyanın bozuk yazgısını

bana gel
bana sus
bana kan

harflerden kırılan mihrabımı onarana kadar
beni hüzne ıskala
ve yan

bana bir suskunluk miktarınca
rahmet içir
huzur çöreklensin yüreğe
bana kal
beni kalbinde sakla

beni hiç olmamış gibi unut
sonra . . .
yeniden yepyeni hatırla
🕊
bir nehir yolunu kaybedince
en çok denizi özler

ben en çok seni
ama en az seni aradım

sesin uzayıp kısaldı suretimde
bir sabahı yamadım gözlerine

gölge susturunca rüzgârı
bir dua gibi bıraktım adını

ayak izlerim çoktan
bir tufanın hatırasına karıştı
🕊
beni kendinle çarp
zamanın çürüyen kasidesinde
her kırık senin adınla iyileşsin

yaralarımı aşkla sarmala
suskun bırakma harflerimi

sesin sustu
inadına umutla yükseldi her satır
sabırla
kahırla

bizli cümleler var hâlâ
başlamadığımız bir yol daha

/yolu benimle adımla/
🕊
bir sevdanın boğazına düğümlendim
birazdan kıyamet kopacak
beni kendime götür

birazdan anılar dökülecek
yıldızların en solgun noktasına

seni bana getir
🕊
sevgilim
bu devranın dişlilerine bir taş koymalıyım

seni çok seviyorum
ama . . .
nerede bulmalıyım?
🕊
bütün tufanlar yıksa da şehri
hiçliğin derinliklerinde senin olmalıyım

senli bir ağaç
filizlensin bu çölümün ortasında

gerdiğim yay
unutulmuş bir hatıraya saplansın
bütün hatırladıklarım seninle dolsun

seni sevmem hâlâ öldürmediyse beni . . .
dönerken yüreğinde bir umut kırıntısı bırak
beni de unut yanında
🕊
bizi bize getir
savaşsız bir barışa
yeniden doğan bir hayata

bizi dize getir
bizi bize getir
. . . sevgilim nerdesin