Bizi bir başımıza bırak sevgili

Peteğe uzanan eli savuşturuyor arılar
Şilan kendini uçurum başlarına dikiyor
Karşı köye gelin götürürken bir ahali,
Geride kalan tek kişi duvar dibine ıstıraplı çöküyor.
Bir peygamberi paylaşamaz yerkürem
Kapı ardında soğuk yiyen battaniyem bana benzer
Kureyşliler birbirine düşerken bir masal ile bir şiir el ele terkediyor panayır meydanını
Benim odamda yaşıyor kureyşliler
Ne kadar da ilkelmiş bu metropol ne kadar da tazedir bu yüzümdeki ilkçağ yalnızlığı

Raflarımın üstünde bir katman toz yeni gelenlere yer açıyor
Durun bakalım!
Durun!
Daha çürümüş bedenimi gömmedim ben
Tepenin ardında soluk soluğa kalmış bir güneş hergün neyin telaşında?
Bu zamanın kini en çok kime dir?
Suratımın neresinde toplanır giden sevgilimin ayak izleri?
Sür eşeğini daha derin patikalar aç göz yuvarımda
Hergün aynı pencereden bakıyorum
Hergün aynı anneden doğuyorum
Devlet bekâsını, bir Kleopatra'nın kaç Roma kaç Sezar ettiğini görüyorum.