Kağıttan gemiler gibi hayallerimiz vardı,
Hazan mevsiminde, hüzün yüklü bulutlar,
Koparılmış çiçekler, solmuş güller, kaldı bize.
Sevda yanığı gönüllerde küllenmiş yarınlar,
Ayrılık, hicran, acziyet, tarifsiz acılar kaldı bize.
Karanlığa gizlenen gözler, söylenmemiş sözler,
Bakışlara hasret dünler hasretle inleyen sineler kaldı bize.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta