Yorgun, argın ve külçeleşmiş bir akşam
Takati tükendi saniyelerin yıkıldı zaman
Bir anda mahşer gişesine döndü aziz şehir
Annelerle iç içe doldu çocuklar
Merdiven merdiven yuvarlandılar
Rüzgar isimli çocuk seslendi annesine
Biz niye koşuyor, niye ağlıyoruz anne
Enkaz rengi sirenler böldü sohbeti
Bilinçsiz bir bakış fırlattı anne
Ay yavrum ah yavrum dilim damağımda kaldı
Sonunda hüngür hüngür bir cevap aldı.
*
Kimi dedi, bu bir mahşer provası
Kimi dedi soysuzların malzeme çalması
Bir asır oldu zaman bir geceye doldu
İmdatların son vasıtası tabutlar oldu...
*
Kimse yok mu, kimse yok mu diye diye
Tükendi o meşum gecenin mecali
Sabahtan önce uzandı
Türkiye şeklindeki insanlık eli.
İlhami Bulut
Kayıt Tarihi : 12.6.2020 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not...Deprem anında bir mermi gibi dışarı fırlarken, Rüzgar isimli (4) komşu çocuğu annesine sordu..biz niye ağlıyoruz anne.. ....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!