Biz;
Madencileriz,
Sanmayın hergün güleriz.
Günışığı olmadan yeraltında açan gülleriz.
Kopardılar dalından dikenine rağmen,
Aldılar toprağa verdiler hemen,
İçimiz yanıyor, kanıyor çemen.
İlaç olur derler zaman, Bir daha demeyelim aman, Ateşi söndürelim, bitsin bu kara duman
Biz;
Madencileriz,
Rızık aradık hergün toprak altında, Bir zenginlik bulamadık,
Ne kömürde, ne gümüşte, ne altında.
Şehit olduk, Allah katında...
Fakirleri hiç sorma,
Zenginler tatilde yatında...
Biz;
Madencileriz,
Hiç olmadı sahibimiz,
Kardeşimiz, abimiz...
Çok kez kırıldı kalbimiz,
Varsa gelsin kalbi temiz,
Yoksa biz dünyaya yeteriz.
Biz;
Madencileriz,
Ha bugün dediler, ha yarın,
Geçim derdi bıraktı bizi darın.
Utanmadılar, yine geldiler,
Çatlamadı mı ar damarın..?
Bir de etrafına bak,
Yıkıldı yıkılacak insanlık duvarın...
İnsanlık öldü mü sorun,
İş işten geçmeden gönül durağına varın.
Kayıt Tarihi : 3.3.2024 11:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!