Biz Hepimiz İçin, Hepimiz Birimiz İçin. ...

Bir zamanlar hepimiz birdik, hani ayrılmazken
O zamanlar yer sofrası bilirdik biz
Hergün akşam vakti herkes belli saatte evde olur
Büyüklerimizi beklerdik.
Sonra hep birlikte sofraya oturup yemeğimizi yer,
akabinde kızlar sofrayı toparlar bulaşığa yardım ederlerdi. Erkekler ise yapılacak iş varsa onu yaparlar, sonra gölgesi hep ağır olan babalarının yanında sesleri hiç çıkmadan birlikte otururlardı.