Biz Şiiri - İbrahim Erdal

Efil efil eserken kokun, kumral dalgalar arasında
Bir çocuk heyecanındaydı ellerimiz
Kapkara bir isyan yazılırdı kalem kaşlarınla,
Ateşler içindeyken ikimiz..
Yanaklarında; o kırmızı gül bahçesinde,
Göz pınarlarından dökülürdü şarkımız...
Ve,
Dudaklarımızda ısınırdık soğuk gecelerde,
Tek vücutta atana kadar kalbimiz

Ve sen,
Eylülde açan gül,
Yıldırımlar kadar sessiz,
Yağmurlar kadar çığlık çığlığa,
Gönlümde bir erken iklim
Ümit yüreğime nüzul,
Ki sen
Eylülde açan gül