Biz Şiiri - Nesrin Özdemir Saldıran

Geceden kalma bir can sıkıntısı içimde.
Ara ara ruhumu sıkan bir cendere.
Takvim yaprakları düştükçe ömürde,
Varlığımı keşfetmek için,
Aradım kendimi günlerce.
Ilık meltemlere serin rüzgârlar karışıyor.
Benliğimı hissediyorum zaman geçtikçe.
Kapımı sert vuran hüzünlere dur diyorum.
Büyüdüm artık gözyaşlarımı sildikçe.
Ruhumu tırmalayan gürültülerin sesi artık tiz.
Hayat bu, dediğin ulaşılmaz bir giz.
Olmasın yaşamda korkuluca iz.
Yaşadıkça ne çok şey ögrendik biz.
Sesi çınlıyor kulağımda, zihnimin.
Bu dünya kim bilir kimin?
Sahibi yok dünyanın, hiçbirimizin...
Ömür oldukça dünyayı sevgi kurtaracak.