yangın beyazı kahve salkımlıydı gece
korku alabildiğine siyah su müstakil
yayla yorgunu at üstünde bir bakire kadın
kızıl yazmasında deliydi öfke
cehennem göğsünde bir gül
gözleri köy mavisi bakışları ipince
azade bir serçeydi kendince
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan