Sırtına abasını vurmuş
Güneş kızgın yol ırak
Terlemiş yüzü yorulmuş
Gideceği yer ne ilk ne son durak
Bıkmış artık belli ki,
Umutlarını gün be gün yemekten
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
İnsan ne olursa olsun yürüyebildiği kadar yürümelidir derim. Çok çok çok güzel!.. Ama biraz umutsuzluk seziyorum. Umutsuzluğu yenmek zorundayız. Diye düşünüyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta