Mustafa Kemal Atatürk'ü gördüm düşümde,
Sarı saçları bir Güneş'ti yine,
Sevgisi sardı tüm ruhumu; özlemiyle yandı gönlüm bu gece!..
Sessiz ve çekingen izlerken uzaktan; saçlarımı okşadı gülümseyerek...
Mustafa Kemal Atatürk'ü gördüm düşümde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta