Herkes, herkes unuttu, bir sen hatırlarsın
yüzümden geri kalanı, yangın yerinden
geçtik yavaşça, küller daha taze,
sönmemiş sıcak hala. Bu soğukta
neyin yangını bu, varlık böyle, kısa
öyküne yerleş, sonra unut, ulaşmayan
bir dilin içinde hayret, hem uğuldar,
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta