Herkes, herkes unuttu, bir sen hatırlarsın
yüzümden geri kalanı, yangın yerinden
geçtik yavaşça, küller daha taze,
sönmemiş sıcak hala. Bu soğukta
neyin yangını bu, varlık böyle, kısa
öyküne yerleş, sonra unut, ulaşmayan
bir dilin içinde hayret, hem uğuldar,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta