Bitişik Şiiri - Ümit Yaşar Oğuzcan

-1-

Biz şimdi seninle bitişiğiz sözüm ona
Bir vahşi hayvan sesleniyor içimizden
Gözlerini avucumda buluyorum aradığımda
Sonra dudakların, küçük, öptükçe güzelleşen

Bir mahzun oluşun var kadınca, kadınlarca
Bir çağırışın var ellerimi, sevişmeye uzun
Ah anlatamam, utanırım, yıllarca, yüzyıllarca
Ansızın gitsen bile içimde kalır yokluğun

-2-

İpek çoraplarında gözlerim biraz daha tutkun
Bir şeydir o şeyler, bir şeydir görüyorum
Kaçmaya alışkın ayakların öyle yorgun
Bak sen, tutup önce dizlerinden öpüyorum

Sana sen diyeceğim, sizlerden usandım
Ellerin ellerin diyeceğim sıcacık
Eskiden bir sevgilim vardı, onu hatırladım
Her öpüşmemizde biraz daha ölürdük

-3-

Sözü mü olur yanında güzelliğin, taptazeliğin
Baş döndüren bir çiçektir tenin pembesi, ak
Kollarında, elbet bir şarkıyım söylediğin
Elleri kelepçeli mahkum, ayakları prangalı, tutsak

Seninle birçok evlerde, birçok odalarda
Çoğalıp küplerce, karelerce birçok olmuşuz
Biz hep o yerlerde, oralarda, oralarda
Soyunup tüm korkulardan sevişmeye durmuşuz