Bismillah Şiiri - My Poem Halil Köse

Bismillah, varlığın ilk nefesi...

Dilime düşen en kadim nur,
kalem yazmaz Bismillah’sız satırı.
İsmin geçmez ise,
gönül açmaz Rahmet’in kapısını.

Kalem, mürekkebe eğilmeden önce
Rahman ve Rahim olan’ın adıyla
ilme “Bismillah” dedi.
Yıldızlar yörüngesine itaat ederken
gökler de duyuldu o kelime:
ve harfler
merhametin diline dönüştü.

Kalemim uyanır onunla,
yazı, kaderin izine basar.
Bismillah,
söz değil artık,
bir suskunluğun nefesi...
bir sonsuzluğun sesi...

Hiç bir adın yetmediği
ve bütün adların oraya döndüğü yerlere,
Bismillah...

Ne zaman düşsem,
bir yokuşun gölgesinde,
veya bir cümle bitmese içimde
yutkunur kalırım ilahi bir sesle...
Bir adım atmadan önce,
içindeki tufanı dinle.

Bismillah
zamanın alnına yazılmış ilk harf,
bir suskunluğun kıyısında
ilk cümle...
Henüz kelime değilken evren,
sadece niyetin ışıksız tohumu iken
ilk çatlayan, patlatan
filizinde çiçekler açtıran
Bismillah.
Bir tohum düşün,
karanlık toprağa gömülmüş,
hiç bilmediği bir göğe inançla uzanmış.
Yapraklarını kutlu sözle açmış...

Bir bardak suya eğilirken başım,
bir çocuğun gözlerine bakarken,
bir işin başında,
bir yüreğin ucunda
ve hayatın başında ve sonunda...
hep o kelimedir zikrullah...
Kutlu kelimedir Bismillah.

Ne mecaz yeter anlatmaya bu hâli,
ne de şiire düşer kalbin aradığı hâli.
Odur aşkların en yüce hâli...
en temiz ve saf hâli.

Tabiat zikirde, kâinat temaşada
senin kudretinle. Semanın her katında
Garip Halil,
mağdur, mahsun yalnız kendi yurdunda.
El açtım boyun büktüm ya Rab sana
rahmetinle, Bismillah kudretinle Bismillah.
Dokun yüreğime, nurun değsin yüzüme,
değsin gönlüme,
dokunsun ruhuma ne olur...
Ol dersin her şey kudretinle olur...

Bismillah...
Yar aşkına Bismillah.
Gözün gördüğü her varlığa Bismillah.
Kalpten kalbe Bismillah.

Yıldızlar şahidimiz en amansız gecelerde,
Adını söyler yürek her secdede.
Karanlık içindeyken bile...
kalplerin en şefkatli hekimi...
Ya Allah ya Bismillah...

Bir sınır çizgisi değil bu;
sınırları aşmanın,
kaybolmadan yolda kalabilmenin
tek anahtarıdır...

Ey kalbim,
başlamak istiyorsan
kendini değil, O’nu an.
Çünkü senle başlarsan yol bitmez;
O’nunla başlarsan,
daha adım atmadan varmış olursun.

Besmele,
dikenin içinden gül çıkaran sırdır.
Karanlığı dize getiren ışık.
Bıçak inerken İsmail’e,
zamana “dur” dedirten emir.
Bir babanın teslimiyeti,
bir çocuğun sonsuzluğa gülümseyişi.

Bismillah
bir eylemden önceki secdedir.
Bir adımı kutsayan niyettir.

Sana koşuyorum her düşüşte,
her kırıldığımda...
Ama biliyorum, her zerremde hep yanımda
hiç ayrılmadın, ayrılmadım...
Yürekte yanan kor ateşler aşkına,
El açıp yakaranlar adına
99 esmaül hüsna, Habibullah hatırına
El açtım sana Yüce Yaradan ya Rab ya Allah.
Her zerreye Bismillah, Bismillah, Bismillah...